H πρόσφατη μεταγραφή του περιφερειακού συμβούλου Μ. Αμοιρίδη από την παράταξη Τοψίδη σε κείνην του Χρήστου Μέτιου δεν εξέπληξε κανέναν αλλά ήρθε να επικυρώσει την εικόνα που λίγο πολύ όλη η κοινωνία έχει σχηματίσει για την τοπική πολιτική σκηνή. Τόσο σε επίπεδο δήμων αλλά κυρίως στο επίπεδο της Περιφέρειας έχουμε ένα θέατρο σκιών όπου τα νήματα κινεί η κομματοκρατία της Αθήνας και η ευτέλεια της επαρχίας. Χωρίς καμμία αιδώ και χωρίς τον στοιχειώδη σεβασμό στην έννοια της Τοπικής Αυτοδιοίκησης συνεχίζεται η κομματική παράσταση με το αλατοπίπερο των προσωπικών στοχεύσεων, μπροστά στα μάτια μας.
Στο επίπεδο του δήμου Κομοτηνής είδαμε να ενσωματώνεται στην διοικούσα παράταξη Γκαράνη η παράταξη Βαβατσικλή μετά την εκδημία του επικεφαλής της. Αφενός η πολιτική συγγένεια κι αφετέρου το δέλεαρ της ενσωμάτωσης στην συμπολίτευση, με ό,τι αυτή συνεπάγεται, έφεραν τη συγκεκριμένη εξέλιξη. Στο επίπεδο της Περιφέρειας τα πράγματα είναι ακόμη πιο απροσχημάτιστα, με μεταγραφές και συνεργασίες που θυμίζουν την κεντρική πολιτική σκηνή και τις καριέρες που κάνουν εκεί κάποια δύσοσμα «μπουμπούκια». Οι χθεσινοί «αντίπαλοι» σήμερα γίνονται συνεργοί στο χαντάκωμα της ξεχασμένης μας Περιφέρειας και αποκαλύπτονται έτσι όπως πάντα τους ξέραμε: ένα κομματοθρεμμένο συνάφι το οποίο, τη στιγμή που ο τόπος μας συντρίβεται, έχει για οδηγό – δίπλα στις άνωθεν επιβεβλημένες προτεραιότητες – το πιο μίζερο ατομικό συμφέρον του. Ο λόγος πλέον στην κοινωνία, δηλαδή σε ό,τι έχει απομείνει από αυτήν.
Υποβολή απάντησης