Προχθές, 6/2/2017, ἀνέβηκε στόν παλιό κινηματογράφο ΡΕΞ τῆς Κομοτηνῆς τό θεατρικό ἔργο “Ἄντρες μέ πυτζάμες” ἀπό τήν Σκηνή Πλατείας Ἰστάμπουλ. Ἦταν μιά πρωτοβουλία τοῦ Δημοτικοῦ Θεάτρου τῆς πόλης γιά τό τουρκόφωνο κομμάτι τῆς κοινωνίας καί ὡς πολιτιστική πρωτοβουλία θά πρέπει νά ἐπαινεθεῖ μαζί μέ τούς ὑπεύθυνους (Ἀχμέτ Ἐμρέ καί Σοφία Μενεσελίδου). Ὅμως τί δουλειά εἶχε ἐπί σκηνῆς ὁ Τοῦρκος Πρόξενος Ἀλή Ριζά Ἀκιντζή; Πρέπει νά λέμε κάθε φορά τά αὐτονόητα; Ἔχει ὁ Δῆμος ἀντίληψη γιά τόν ρόλο τοῦ Προξενείου τοπικά ἤ ζεῖ στόν πλανήτη “εἶναι ἕνας ξένος διπλωμάτης καί τόν τιμοῦμε”; Παρακολουθεῖ τίς ἀποκαλύψεις (καί τίς δικές μας τίς πρόσφατες στά tourkikanea.gr) γιά τόν χαφιέδικο ρόλο τῆς ὑπηρεσίας αὐτῆς σέ βάρος Ἑλλήνων πολιτῶν, μουσουλμάνων στό θρήσκευμα; Δέν μπορεῖ νά ἀναλάβει μιά πρωτοβουλία ὁ Δῆμος γιά χάρη τῶν μουσουλμάνων συμπολιτῶν μας ἀφήνοντας ἀπ’ ἔξω τόν ἑκάστοτε Πρόξενο, πρέπει ὅ,τι τούς ἀφορᾶ νά καπελώνεται ἀπό τό κατάστημα τῆς ὁδοῦ Ἰώνων; Κρῖμα γιατί μέ τήν τακτική αὐτή δέν μένει κανένα περιθώριο ἐπιδοκιμασίας ἀπό τήν σύνολη κοινωνία, ἡ ὁποία – ἀντίθετα, προφανῶς – ἀπό κάποιους ἁρμόδιους – βλέπει στό πρόσωπο τοῦ ἑκάστοτε Προξένου ἕναν ἐκφραστή τῆς γνωστῆς πολιτικῆς Ἐρντογάν κι ὄχι ἕναν …χορηγό τῆς θεατρικῆς κουλτούρας.
Υποβολή απάντησης