Για τα μέλη της δημοτικής παράταξης του «Σπάρτακου», η κοίμηση του σεβασμιοτάτου μητροπολίτη μας Δαμασκηνού υπήρξε ένα γεγονός ιδιαίτερα οδυνηρό. Κάποιοι από μας άλλωστε, όχι μόνο τον γνωρίζαμε προσωπικά από τα παιδικά μας ακόμη χρόνια, αλλά και είχαμε συνεργαστεί και συνδεθεί ιδιαίτερα μαζί του. Έχουμε λοιπόν πολύ ξεκάθαρη άποψη για το πόσο έντιμος άνθρωπος υπήρξε ο εκλιπών και πόσο ασυμβίβαστος στην προάσπιση των ιδεών και των ιδανικών του. Συγχρόνως πόσο απλός και ταπεινός ήταν ο χαρακτήρας του, πόσο λιτός και ασκητικός υπήρξε ο τρόπος ζωής του, πόσο αφιλοχρήματος και εντελώς απεγκλωβισμένος από τις ανέσεις και τα υλικά αγαθά ήταν ολόκληρος ο βίος του. Πάντα ευπρόσιτος και καταδεκτικός, αλλά και αυστηρός ενίοτε, όπως πρέπει να είναι ένας πραγματικός πνευματικός πατέρας, αλλά και πάντα πραγματικός υπέρμαχος της ορθόδοξης πίστης, καθώς ούτε σε λατρευτικούς εναγκαλισμούς με ετεροδόξους ενεπλάκη ποτέ, ούτε και σε έτερα νεοεποχίτικα παιχνίδια. Αναδείχτηκε έτσι σε άξιο επίσκοπο, που εργάστηκε με ζήλο και αυταπάρνηση και σφράγισε με την παρουσία του όλη τη σύγχρονη ιστορία του τόπου μας. Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ την παθολογική του πραγματικά αγάπη για την Κομοτηνή και τη Θράκη γενικότερα, όπου ήρθε το 1958 και έζησε για περισσότερο από μισό αιώνα. Δεν θα ξεχάσουμε την έμπρακτη αγάπη του προς όλους τους αναξιοπαθούντες (και μάλιστα ανεξαρτήτως θρησκεύματος) και το πλούσιο φιλανθρωπικό του έργο, που δεν είναι καθόλου προβεβλημένο και οι περισσότεροι συμπολίτες μας ακόμη και σήμερα δυστυχώς το αγνοούν. Δεν θα ξεχάσουμε όμως βέβαια και τον φλογερό πατριωτισμό του, καθώς και τους αγώνες που έδωσε για τα εθνικά μας θέματα, μη διστάζοντας να συγκρουστεί πολλές φορές με τα κέντρα πολιτικής εξουσίας, όταν ένιωθε ότι αγνοούσαν και αδικούσαν τη Θράκη. Μπορεί μέσα σε όλα αυτά να διέπραξε ασφαλώς και λάθη, όπως άλλωστε κάθε άνθρωπος – και αυτά όμως οφείλονται στον μαχητικό και δυναμικό χαρακτήρα του και καθόλου δεν μπορούν να μειώσουν την τεράστια προσφορά του.
Εκφράζοντας τη βαθύτατη θλίψη μας για την απώλεια του αγαπητού μας μητροπολίτη, ευχόμαστε ο Θεός να αναπαύσει την ψυχή του και να την κατατάξει «εν χώρα ζώντων και εν σκηναίς δικαίων». Ευχόμαστε όμως ακόμη όλα τα θετικά στοιχεία που επέδειξε ως ποιμενάρχης να βρουν άξιους συνεχιστές. Ο Μαρωνείας και Κομοτηνής Δαμασκηνός ήταν ένας άνθρωπος ανιδιοτελής, αγνός και ευαίσθητος, που ζώντας σε μία περιοχή με τις γνωστές πολιτισμικές και θρησκευτικές ιδιαιτερότητες, είχε βρει τον τρόπο να συνδυάζει την ιδιότητα του Έλληνα πολίτη με εκείνη του ορθόδοξου ιεράρχη, να ισορροπεί δηλαδή ανάμεσα στην αγαπητική στάση προς όλους τους ανθρώπους – ανεξαρτήτως φυλής και θρησκεύματος – και στην αγάπη προς την πατρίδα. Όσες ανοησίες και αν λένε κάποιοι επικριτές του, όσοι από εμάς τον γνώρισαν καλά, ξέρουμε πως αυτή η ισορροπία τον έκανε να μην εχθρεύεται καθόλου τους μουσουλμάνους συντοπίτες μας (το αντίθετο μάλιστα), αλλά απλώς να αντιδρά και να εξεγείρεται απέναντι στη σκοτεινή υπονομευτική δράση της Τουρκίας στην περιοχή μας (πράγμα εξάλλου που ανταποκρίνεται πλήρως στην πραγματικότητα). Ελπίζουμε ο νέος μητροπολίτης που σύντομα θα εκλεγεί, να διαθέτει πέρα από την αυτονόητη ηθική ακεραιότητα και παρόμοιες ευαισθησίες. Ελπίζουμε ακόμη πως η εκλογή του θα πραγματοποιηθεί πρωτίστως με γνώμονα τα πνευματικά και εθνικά συμφέροντα της περιοχής και δεν θα επιβληθεί από ταπεινές σκοπιμότητες και μικροπρέπειες. Λυπούμαστε πολύ που το επισημαίνουμε, αλλά η Θράκη εμφανίζεται αυτή τη στιγμή ελλειμματική σε επίπεδο εκκλησιαστικής ηγεσίας, με δυναμικό αντιστρόφως ανάλογο των πληθυνόμενων, τεράστιων κινδύνων αλλά και των απαιτήσεων της εποχής εν γένει. Η ευρύτερη κατάσταση είναι πραγματικά τραγική, εξαιτίας όχι μόνο της ραγδαίως εξελισσόμενης οικονομικής και κοινωνικής καταστροφής, αλλά και της βαθύτατης αξιακής κρίσης και πνευματικής μας παρακμής. Ευχόμαστε λοιπόν ο νέος μας μητροπολίτης να είναι κάποιος που θα μπορέσει να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων και να αντιμετωπίσει όλα αυτά τα ζητήματα με αποφασιστικότητα και αίσθημα ευθύνης. Είναι επιτακτική ανάγκη των καιρών.
Υποβολή απάντησης