Σέ δύο κυρίως θέματα δώσαμε τό σπαρτακικό στῖγμα μας ἀπόψε στό δημοτικό συμβούλιο Κομοτηνῆς: τό ἕνα ἀφοροῦσε τήν δημιουργία διαθρησκευτικοῦ μνημείου στήν πόλη καί τό ἄλλο ἦταν ὁ λεγόμενος στρατηγικός σχεδιασμός τῆς τετραετίας πού διανύουμε.
Στό πρῶτο, πού ὑπῆρξε πρόταση δημοτικοῦ συμβούλου τῆς συριζέας παράταξης, διατυπώσαμε τίς ἐνστάσεις μας γιά μία τρίεδρη στήλη πού θά ἀφοροῦσε τόν χριστιανισμό, τόν μωαμεθανισμό καί τόν ἑβραϊσμό. Εἴπαμε ὅτι δέν μπορεῖ νά ἀποκαλεῖται “εἰρηνική συνύπαρξη” ἡ περίοδος τῆς Τουρκοκρατίας, ἡ ὁποία ἐπιβλήθηκε μέ τήν κατάληψη τῆς πόλης ἀπό τούς Ὀθωμανούς καί γιά 600 χρόνια ἐπέβαλε τό κοινωνικά ρατσιστικό σύστημα τῶν μιλέτ. Οὔτε καί μπορεῖ νά ὑπερτονίζεται μέ τέτοιον τρόπο ἡ προπολεμική παρουσία σέ πόλη δεκάδων χιλιάδων κατοίκων τῶν 2.000 Ἑβραίων, ὅταν μάλιστα σήμερα δέν ὑπάρχει σχεδόν κανένας κι ἀντιθέτως ἔχουμε παλιά ἀρμενική κοινότητα, γιαχωβᾶδες κτλ. Σχετικά μέ τήν τύχη τῶν Ἑβραίων στή διάρκεια τῆς Κατοχῆς κάναμε τό χρέος μας μέ τό μνημεῖο στό κεντρικό πάρκο (φωτό) καί ὥς ἐκεῖ. Ἄν κάποιοι βλέποντας τόν συλλογικό ἑαυτό τους ὡς περιούσιο λαό (ἤ κάτι τέτοιο) καταφέρνουν νά γεμίσουν τόν κόσμο καί πολλές ἑλληνικές πόλεις μέ μνημεῖα εἶναι ἄλλο θέμα, ἐμᾶς μᾶς ἀφορᾶ ὅτι 200 χρόνια μετά τήν ἐθνική μας Ἐπανάσταση δέν ἔχουμε ἀκόμα στήν Κομοτηνή ἕνα σχετικό μνημεῖο, ὅπως δέν ἔχουμε ἕνα μνημεῖο καί γιά τήν πρό 100ετίας ἀπελευθέρωση τῆς πόλης καί τήν ἔνταξη τῆς Θράκης στόν ἐθνικό κορμό. Οἱ ἐπέτειοι περάσανε καί παρά τίς προσπάθειές μας τίποτε δέν ἔγινε. Κάπως ἔτσι ἀπορρίψαμε τήν πρόταση πού ἔτσι κι ἀλλιῶς μύριζε θρησκευτικό συγκρητισμό Νέας Ἐποχῆς.
Στό δεύτερο θέμα κάναμε μία γενική ἀποτίμηση τῆς πορείας τῆς δημοτικῆς Ἀρχῆς, πού μᾶς παρουσίασε ἕνα κείμενο μέ ἀποτυπωμένη τήν κατάσταση τοῦ Δήμου καί κάποιες ξύλινες γενικολογίες ὡς “σχεδιασμό”. Δηλώσαμε πώς δέν ἔχουμε νά καταλογίσουμε κάτι θεαματικά κακό στήν διοίκηση ἀλλά ὅτι κάνει μόνον ὅσα ὑποχρεοῦται νά κάνει καί τά προβλήματα διαιωνίζονται. Ναί, ζοῦμε σέ μιά καταρρέουσα χώρα ἀλλά κι ἐμεῖς συμπαρασυρόμαστε, τόσα χρόνια δέν λύθηκε οὔτε ἕνα πρόβλημα ἀπό ὅσα μικρά ἤ μεγάλα συζητᾶμε ἀπό χρόνια (σχολική στέγη, ἀδέσποτα…). Στά δύο παραδείγματα ἔργων, πού κατά τόν δήμαρχο “δρομολογοῦνται”, θυμίσαμε πώς ἡ μέν μετεγκατάσταση τῶν Ρομά δέν ἔχουμε ἰδέα πότε θά ὁλοκληρωθεῖ, τό δέ πρό ἡμερῶν ἐνταχθέν φράγμα τῶν Συμβόλων συζητεῖται 32 χρόνια τώρα, ἀπό τά ὁποῖα τά 28 εἶναι μέ διοίκηση τήν νῦν παράταξη τοῦ δημάρχου, στήν σημερινή ἤ στήν προηγούμενη μορφή της. Δώσαμε στόν δήμαρχο τίς …εὐχές μας ἀλλά ὄχι καί τίς προτάσεις μας, ἀφοῦ τίς τελευταῖες τίς ἔχει: τίς εἴχαμε καταθέσει τήν προηγούμενη φορά καί ἰσχύουν στό ἀκέραιο, ἀφοῦ καμμία δέν ὑλοποιήθηκε.
Υποβολή απάντησης