Δέν πέρασε λοιπόν οὔτε μισός χρόνος ἀπό τήν παραχώρηση τοῦ λιμανιοῦ τῆς Ἀλεξανδρούπολης στίς ΗΠΑ καί ἤδη ξεκαθάρισε τό τί δώσαμε καί τό τί (δέν) πήραμε. Ἡ ἐμμονή τῆς ἑλληνικῆς πλευρᾶς νά φέρει τούς Ἀμερικανούς στή Θράκη, ὄχι ἁπλῶς γιά ἀσκήσεις ἀλλά μέ μόνιμη ἐγκατάσταση, εἶχε δώσει τήν ἐντύπωση πώς μεταξύ ἄλλων θά ἐξυπηρετήσει καί κάποιους ἐθνικούς στόχους. Παρότι ἦταν ξεκάθαρο ὅτι ἡ διευκόλυνση ἀφοροῦσε τήν πρός Βορράν στόχευση (δηλαδή τή Ρωσία), ἡ κρίση στίς ἀμερικανοτουρκικές σχέσεις καλλιεργοῦσε καί μιά προσδοκία πώς θά συνέβαλε ταυτόχρονα καί στήν ὑπεράσπιση τῶν συμφερόντων μας στή Θράκη. Τουλάχιστον αὐτό φαινόταν ἀπό μισόλογα τῆς Ἀθήνας καί συνηγοροῦσαν κάποιες ἀνεπίσημες ἀντιδράσεις στήν τουρκική πλευρά. Δυστυχῶς ἡ παρούσα συγκυρία, μέ τήν Ρωσο-ΝΑΤΟική ἀντιπαράθεση στά κόκκινα καί μέ τήν ἐντυπωσιακή ἀναβάθμιση τοῦ ρόλου τῆς γείτονος ἐπιβεβαιώνει τούς φόβους μας. Ἡ Ἀλεξανδρούπολη ἔχει γίνει κεντρικό σημεῖο διεκπεραίωσης τῶν ἀμερικανικῶν δυνάμεων πού ὁδεύουν πρός τό θερμό μέτωπο καί ἄρα λογικά στοχοποιεῖται (ἤδη ἀναφέρεται σέ ρώσικες ἀσκήσεις). Παράλληλα, ἡ ἀναθέρμανση τῶν σχέσεων τῆς Δύσης μέ τό καθεστώς Ἐρντογάν δείχνει πώς τίποτε καλό δέν μποροῦμε νά περιμένουμε ἀπό τήν παρουσία τῆς βάσης δίπλα στά σύνορά μας. Ὡς Παράταξη Πολιτῶν ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ ὁμολογοῦμε πώς κακῶς δέν ὑπερψηφίσαμε τήν πρό ἑξαμήνου πρόταση τῆς Λαϊκῆς Συσπείρωσης κατά τῆς παραχώρησης βάσης στό λιμάνι τῆς Ἀλεξανδρούπολης, λέγοντας τότε ὅτι ναί μέν συμμεριζόμαστε τήν τοποθέτησή της ἀλλά ἐπιφυλασσόμαστε γιά ἐνδεχόμενα ὀφέλη τῶν Ἐνόπλων μας Δυνάμεων σέ δεύτερο πλάνο. Γιά ἄλλη μιά φορά ἀποδείχθηκε ὅτι τό σύστημα ἐξουσίας στήν πατρίδα μας δέν ἔχει κανένα ἐνδιαφέρον γιά τήν ὑπεράσπιση τῶν συμφερόντων της καί μόνον ὁ Θεός τῆς Ἑλλάδος ξέρει τό πῶς ἀκόμη ἐξακολουθοῦμε καί ὑπάρχουμε.
Υποβολή απάντησης