Η συνταρακτική και άκρως αποκαλυπτική συνέντευξη τύπου στην Κομοτηνή από την παράταξη πολιτών «Σπάρτακος» για τη δράση του τουρκικού Προξενείου και για την εμπλοκή του στις ελληνικές εκλογές…
«Η θρακική κοινωνία μεταξύ κομματαρχών και πρακτόρων». Έτσι επέλεξαν να τιτλοφορήσουν τη συνέντευξη τύπου που παραχώρησαν προ ολίγων ημερών στα ΜΜΕ της Κομοτηνής τα μέλη της παράταξης πολιτών «Σπάρτακος», θέτοντας με τον πλέον αποκαλυπτικό τρόπο το δάχτυλο επί τον τύπον των ήλων, αναφορικά με τον τρόπο με τον οποίο η Τουρκία αλλοιώνει τα αποτελέσματα των ελληνικών εκλογών προς όφελός της και τις δραστηριότητες τουρκόφωνων πολιτικών και πολιτευτών που δρουν απροκάλυπτα ως όργανα της Άγκυρας στη Θράκη.
Ομιλητές ήταν ο επικεφαλής του δημοτικού συνδυασμού του «Σπάρτακου» (και δημοτικός σύμβουλος Κομοτηνής) Νεκτάριος Δαπέργολας, το μέλος του «Σπάρτακου» και εκδότης της εφημερίδας «Αντιφωνητής» Κώστας Καραΐσκος, αλλά και ο Πομάκος δημοσιογράφος από την Ξάνθη Σεμπαεδήν Καραχότζα, πολύ γνωστός για τους αγώνες του ενάντια στο Προξενείο Κομοτηνής και για την ανάδειξη του ζητήματος του εκτουρκισμού των Πομάκων της Θράκης. Οι τρεις ομιλητές αναφέρθηκαν σε πολύ συγκεκριμένα παραδείγματα πολιτευτών από τους νομούς Ξάνθης και Ροδόπης, οι οποίοι με τις δραστηριότητές τους προβληματίζουν κάθε καλόπιστο παρατηρητή για το αν εργάζονται ως εκπρόσωποι της Ελλάδας ή της Τουρκίας.
Πρώτος στη συνέντευξη τύπου (το βίντεο της οποίας μπορείτε να παρακολουθήσετε στο http://rodopinews.gr/?post_type=gab_gallery&p=32521) μίλησε ο Νεκτάριος Δαπέργολας, που τόνισε τα εξής: «Μετά τις εκλογές της 6ης Μαΐου και εν όψει των αναμενόμενων εξελίξεων στις 17 Ιουνίου, ως παράταξη πολιτών ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ θεωρήσαμε απαραίτητο να απευθυνθούμε μέσω των τοπικών ΜΜΕ στους Έλληνες της Θράκης για το θέμα των ημερών. Μιλάμε βεβαίως για την παραμόρφωση του εκλογικού αποτελέσματος από την παρέμβαση της Τουρκίας στα εσωτερικά μας. Γιατί, κακά τα ψέματα, όταν μιλάμε για την μειονοτική ψήφο εννοούμε αυτό ακριβώς το πράγμα. Διαφορετικά τι πρόβλημα θα είχαμε με την ψήφο ενός μουσουλμάνου συμπολίτη μας, κανείς εδώ δεν έχει θρησκευτικά ή άλλα στερεότυπα που να παραμορφώνουν την πραγματικότητα. Και τουλάχιστον όχι εμείς, που και με πολλούς μειονοτικούς έχουμε τις καλύτερες των σχέσεων, αλλά και όσα λέμε ως παράταξη για το λεγόμενο μειονοτικό ζήτημα όχι μόνο δεν είναι σε βάρος της μειονότητας, αλλά είναι και για το συμφέρον της, καθώς στρέφονται αποκλειστικά και μόνο εναντίον της φασιστικής και επεκτατικής πολιτικής της Άγκυρας στην περιοχή, η οποία ακριβώς και στην ίδια τη μειονότητα επιβάλλει συνθήκες ασφυκτικού εναγκαλισμού, ποδηγέτησης και καταπίεσης – και περαιτέρω συνθήκες γκετοποίησης, απομόνωσης και κοινωνικής και πολιτιστικής υστέρησης και οπισθοδρόμησης. Δυστυχώς όμως, όπως προανέφερα, όταν μιλάμε πια σήμερα για μειονοτική ψήφο, μιλάμε κυρίως για κάτι που έχει σχέση με τουρκική παρέμβαση στις εθνικές ή τις αυτοδιοικητικές εκλογές. Είναι μία από τις βασικές συνέπειες, μετά από τόσα χρόνια ασύδοτου ξεσαλώματος των χιλιάδων πρακτόρων και πρακτορίσκων της Τουρκίας στη Θράκη, μέσα κυρίως από τους διάφορους μηχανισμούς του τουρκικού Προξενείου Κομοτηνής, ενός ξεσαλώματος που φυσικά πραγματοποιήθηκε υπό την εγκληματική ανοχή των ελληνικών κομμάτων για λόγους κυρίως ψηφοθηρικούς, της ελληνικής πολιτείας γενικότερα, αλλά και της τοπικής κοινωνίας, που για λόγους φοβίας ή ευρύτερης απάθειας, αρνούνταν συστηματικά εδώ και πολλά χρόνια να αντικρύσει κατάματα το πρόβλημα. Τώρα δείχνει να το ανακαλύπτει και να αρχίσει δειλά-δειλά να ψιθυρίζει πράγματα, που εμείς τα επισημαίναμε εδώ και χρόνια, πάντοτε με πλήθος στοιχείων, αλλά τότε άφηναν ανεπηρέαστους τους πιο πολλούς. Θυμίζω και τις αποκαλύψεις εδώ και 15 χρόνια του Αντιφωνητή, αλλά και την ίδρυση προ τριετίας της Κίνησης για την Απομάκρυνση του Τουρκικού Προξενείου και τις ιστοσελίδες Τούρκικα Νέα και Προξενείο Στοπ. Μιλάμε για ένα τεράστιο υλικό από γεγονότα, συμβάντα, φωτογραφίες, βίντεο, δηλώσεις κλπ. Δεν πειράζει, κάλιο αργά παρά ποτέ. Και δεν μιλάμε αυτή τη στιγμή με καμμιά διάθεση να περιαυτολογήσουμε ή να διατυμπανίσουμε την δικαίωση των θέσεών μας. Ας ξυπνήσουμε απλώς, έστω και την υστάτη ώρα και ας πάψουμε ως τοπική κοινωνία να κάνουμε πως δεν βλέπουμε και δεν ακούμε όσα τερατώδη συμβαίνουν δίπλα μας!
Είμαστε λοιπόν σήμερα – και μετά την απόλυτη αθλιότητα της μεταγραφής Ιλχάν – ενώπιον του ενδεχομένου να εκλεγούν στους 3 βουλευτές της Ροδόπης 2 μειονοτικοί σίγουρα, ίσως και 3, ενώ στην Ξάνθη 1 ή 2 μειονοτικοί βουλευτές σε σύνολο τριών. Στην καλύτερη δηλαδή των περιπτώσεων η πλειονότητα των δύο νομών θα έχει ισάριθμους εκπροσώπους με τη μειονότητα. Στη χειρότερη η πρώτη θα έχει έναν βουλευτή και η δεύτερη…5! Πώς βγαίνουν αυτά τα νούμερα; Μα φυσικά, όπως προανέφερα, με την παρέμβαση της γείτονος δια του εν Κομοτηνή Προξενείου της και του μηχανισμού που έχει εγκαταστήσει στην περιοχή.
Τι μαρτυρίες έχουμε περί αυτού; Πέραν όσων είναι κοινό μυστικό και θέμα άπειρων αναφορών των αρμοδίων υπηρεσιών, έχουμε δημόσιες δηλώσεις πολιτευτών, από την πλειονότητα μα και από την μειονότητα. Παλιότερα οι χριστιανοί που τολμούσαν να εκφραστούν ήταν ελάχιστοι και από τα μεγάλα κόμματα μόνο τον Παναγιώτη Σγουρίδη θυμόμαστε να το κάνει με την μέγιστη δυνατή σαφήνεια. Θυμίζουμε εδώ τις δηλώσεις του πριν 3 χρόνια: «η μάχη χάθηκε. Χάθηκε γιατί στη Θράκη έχουμε μια Δημοκρατία δύο ταχυτήτων. Αυτή της υγιούς άμιλλας μεταξύ ανθρώπων, ιδεών καί πολιτικών και αυτή του Προξενείου πού χειραγωγεί τη μουσουλμανική ψήφο και προσπαθεί να γίνει ρυθμιστής της ξανθιώτικης κοινωνίας. Φυσικά, με την ανοχή πολλών, πού προσβλέπουν σε πρόσκαιρα μικροπολιτικά οφέλη. Όμως η «Δημοκρατία» του Προξενείου Κομοτηνής διχάζει τη Θράκη και δεν αρμόζει σε μια χώρα ανοιχτή, ευρωπαϊκή, όπως η Ελλάδα.» Μα και προεκλογικά ο Π. Σγουρίδης, σέ συνέντευξή του στο «Εμπρός» της Ξάνθης (2/10/09), σε σχετική ερώτηση έλεγε: «Δέν θα επιτρέψω στό Τουρκικό Προξενείο να εμπορεύεται και να καθοδηγεί την ψήφο των μουσουλμάνων με την ανοχή και την ενθάρρυνση πολλών τοπικών παραγόντων».
Τότε καλούσαμε από τον «Αντιφωνητή» το πολιτικό προσωπικό της περιοχής να μιλήσει ανοιχτά, όμως ουδείς τόλμησε. Σήμερα έρχεται ο Ευριπίδης Στυλιανίδης και μιλάει για την αυτονόητη ανάγκη να εκπροσωπηθεί η πλειονότητα (δια του ιδίου) στην επόμενη Βουλή – εκεί φτάσαμε! Και κυκλοφόρησε κι ένα μήνυμα του Γιώργου Πεταλωτή, που ασχέτως αν διαψεύσθηκε, εξέφραζε την πραγματικότητα περί «πρακτόρων της Άγκυρας». Κάλλιο αργά παρά ποτέ; Ας το πούμε κι έτσι. Αλλά ακόμη κι αν πει κάποιος ότι η μαρτυρία των προαναφερθέντων δεν βαρύνει, αφού συνδέεται με το προσωπικό τους συμφέρον, υπάρχει και πλήθος άλλων στοιχείων που επιβεβαιώνουν τα ανωτέρω. Υπάρχουν μεταξύ αυτών δηλώσεις ακόμη και μειονοτικών πολιτευτών που λένε ακριβώς τα ίδια πράγματα. Και παραχωρώ αμέσως τον λόγο στον Σεμπαεδήν Καραχότζα, που μεταξύ άλλων, θα κάνει αναφορά και σε αυτές τις μαρτυρίες.
Παίρνοντας λοιπόν τον λόγο ο δημοσιογράφος Σεμπαεδήν Καραχότζα, μεταξύ άλλων τόνισε: «Υπάρχουν λοιπόν πράγματι και μειονοτικοί πολιτευτές που μίλησαν για τα ίδια πράγματα, χωρίς πάλι να ιδρώσει το αυτί κανενός υπευθύνου (κόμματος, κράτους κτλ). Παλιότερα στη Ροδόπη, για παράδειγμα, ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Μεχμέτ Αχμέτ είχε τολμήσει να περιγράψει τον μηχανισμό που το 1996 τον άφησε εκτός Βουλής και προτίμησε τον Γκαλήπ Γκαλήπ: Μίλησε για τους ιμάμηδες, τους δασκάλους, τους θεολόγους και όλους εκείνους που γύριζαν τα χωριά ζητώντας από τους κατοίκους να ρίξουν την ψήφο τους στον εσωκομματικό του αντίπαλο. Δεν διευκρίνισε το …κίνητρο των ανθρώπων αυτών, αλλά ήταν παραπάνω από σαφές ότι μιλούσε για την «γραμμή» του Προξενείου.
Από την Ξάνθη είχαμε πριν λίγες μέρες άλλη μια περιγραφή της κατάστασης, από τον γιατρό Μπαράν Μπουρχάν, που απέτυχε να εκλεγεί με το ΠαΣοΚ στις εκλογές της 6ης Μαΐου. Ὁ κ. Μπαράν λοιπόν, πού εἶχε ἐκλεγεῖ πρίν 1,5 χρόνο περιφερειακός σύμβουλος με 7.000 σταυρούς, περιορίστηκε στούς 1.800, χάνοντας τήν ἕδρα γιά 300 μόλις ψήφους. Σύμφωνα μέ τίς δηλώσεις τοῦ ἰδίου στό ξανθιώτικο «Εμπρός» (10-5-12), τον έθαψε τό τουρκικό Προξενεῖο της Κομοτηνής: «Δεν μπόρεσα να σπάσω τη γραμμή του Προξενείου πού ήταν υπέρ του Χουσεΐν Ζεϊμπέκ αρχικά και μετά του Χατζημεμίς Τουρκές. Μόνο όταν κατάλαβαν ότι η Μπακογιάννη δεν θα μπει στη Βουλή κατηύθυναν όλες τις ψήφους στον Ζεϊμπέκ. Ήταν εμφανές, συνεχώς τούς πρόβαλλε ο τουρκόφωνος Τύπος… Η μειονότητα στη μεγάλη της πλειοψηφία άγεται καί φέρεται από τό Τουρκικό Προξενείο (…) Αυτοί δεν με στήριξαν γιατί δεν τούς προσκυνάω…Γιατί δέν τούς ζήτησα την άδεια νά είμαι υποψήφιος. Γι’ αυτό καί μέ πολέμησαν όλοι… Δεν με βοήθησε καί τό ΠαΣοΚ αλλά καί μέ πολέμησε και ο Τσετίν Μάντατζη με τόν Μπιρόλ! Αυτοί οἱ 1800 ψήφοι πού πήραήταν καθαρά προσωπικοί».
Παρόμοια και η μαρτυρία του Πομάκου Ιρφάν Μεμεταλή, που κατέβηκε με τους Ανεξάρτητους Ἐλληνες και δήλωσε μετεκλογικά περήφανος για τους ανθρώπους που τον ψήφισαν χωρίς να προσκυνήσει κανένα Προξενείο και χωρίς να φιλήσει κανένα χέρι ψευτομουφτή».
Στη συνέχεια τον λόγο πήρε ο Κώστας Καραΐσκος, που επισήμανε μεταξύ άλλων: «Πού βρισκόμαστε λοιπόν σήμερα; Είμαστε στο σημείο να πασχίζει ο Στυλιανίδης να μπει τρίτος και καταϊδρωμένος στη Βουλή, ο δε χθεσινός υφυπουργός του ΠαΣοΚ να προσφέρει το όνομά του ως υποστήριξη στον Χατζηοσμάν, σε μια επίδειξη κομματικής πειθαρχίας. Μιας πειθαρχίας όμως που καθόλου δεν είδαμε να δεσμεύει τον κ. Εμίνογλου ο οποίος έσπευσε να αποσυρθεί από την λίστα της τοπικής ΝΔ, για λόγους που όλοι φανταζόμαστε. Στον ΣΥΡΙΖΑ η απόπειρα μοιρασιάς της βουλευτικής έδρας απορρίφθηκε ασυζητητί από τον Καραγιουσούφ, ενώ η ΔΗΜΑΡ, όπως ήδη ειπώθηκε, χτύπησε κόκκινο στον παλαιοκομματισμό και την υποτραπέζια συναλλαγή, με πλήρη φυσικά αδιαφορία για την όποια εθνική ζημιά. Και το πιο ωραίο είναι ότι οι ίδιοι που έκαναν το ελεεινό αλισβερίσι, βγἠκαν και τιμητές των άλλων, σε μία επίδειξη πολιτικής παχυδερμίας και αμοραλισμού που θα ζήλευε κι ο προχθεσινός τους σύντροφος. Προσέξτε τις πρόσφατες δηλώσεις Ιλχάν Αχμέτ (4 Ιουνίου 2012) στο facebook. “Πρόσεχε ομογενή μου στις εκλογές της 17ης Ιουνίου. Στη Ροδόπη εκλέγονται 3 βουλευτές. Είναι αδύνατον και οι 3 να εκλεγούν από την μειονότητα .Εάν επιχειρηθεί να ψηφιστούνε και οι 3 της μειονότητας, τότε τίθεται σε κίνδυνο η εκλογή ακόμη και των 2. Σήμερα στις λειτουργίες που έγιναν στις εκκλησίες του νομού Ροδόπης, οι παπάδες κατεύθυναν τους χριστιανούς να ψηφίσουν τα 2 κόμματα που έχουν επικεφαλής της λίστας Έλληνες… Η Εκκλησία στοχεύει στην εκλογή 2 Ελλήνων. Απέναντι σε αυτή την κατάσταση πρόσεχε… Το να υπάρξει κατεύθυνση ψήφων σε μειονοτικούς υποψηφίους που απλά είναι επικεφαλής της λίστας, ενώ δεν έχουν πιθανότητες εκλογής, θα είναι ιστορικό λάθος…” Ο υποψήφιος βουλευτής Ροδόπης, δηλαδή, κατηγορεί την τοπική Εκκλησία για αντιμουσουλμανική προπαγάνδα, κρίνοντας προφανώς εξ ιδίων τα αλλότρια! Κι αυτός ο ίδιος βγαίνει στα ΜΜΕ και αναρωτιέται ρητορικά «τι σημαίνει χριστιανός και τι σημαίνει μουσουλμάνος». Μάλιστα, όταν ο ίδιος εκλέγεται δεν έχει σημασία, αν χάνει έχει. Ας μας πει όποιος μπορεί το πώς εξηγείται η πανηγυρική του εκλογή ως βουλευτή (13.785 ψήφοι) με τη ΝΔ το 2004, όταν μόλις 16 μήνες πριν είχε αποτύχει να εκλεγεί (3.242 ψήφοι) στις νομαρχιακές εκλογές του 2002.
Ζούμε μέσα στο ψέμμα, την ιδιοτέλεια, τη διγλωσσία και την υποκρισία, το ξέρουμε όλοι. Το τελευταίο παραμύθι που μας σερβίρουν είναι ότι η «μειονότητα» ψηφίζει πρόσωπα κι όχι κόμματα. Αυτό για να ερμηνεύσουν τις μεταγραφές και τις μετακινήσεις των ψήφων από εδώ προς τα εκεί. Για να δούμε λοιπόν τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ στην Ξάνθη, Χουσεΐν Ζεϊμπέκ: Το 2009 πήρε 1144 ψήφους και φέτος πήρε 11.000! Δεκαπλασίασε τις προσωπικές του ψήφους, μόνο από την άνοδο του κόμματος εντός της μειονότητας; Δεν είδαμε κάτι τέτοιο στη Ροδόπη. Μήπως έπαιξε ρόλο κάποια σχέση του με τις δουλειές που πάει να μας ανοίξει η Τουρκία στη Δωδεκάνησο, με νέες μειονότητες κτλ;
Αναρωτιέται κανείς, πώς τελικά ορίζεται ένας πράκτορας ξένης χώρας; Πρέπει να βρούμε ένσημα της ΜΙΤ στο βιβλιάριό του; Προσέξτε φωτογραφίες που κυκλοφορούν στο Διαδίκτυο από τους επίδοξους βουλευτές μας: Ο ένας (Χατζηοσμάν) να εμφανίζεται ως βαστάζος του Τούρκου πρέσβη στην Κομοτηνή και συνομιλητής των κρατικών και παρακρατικών αξιωματούχων στην Τουρκία. Ο δεύτερος (Μάντατζη) να συσκέπτεται μπροστά στη σημαία της…Ανεξάρτητης Θράκης. Ο τρίτος (Χουσεΐν Ζεϊμπέκ) να ποζάρει με το βαποράκι του τουρκισμού στη Ρόδο – άραγε τι να γύρευε εκεί; Κι επίσης να κυκλοφοράει (κρίμα στη θητεία του στην τουρκική Αριστερά δηλαδή) με ό,τι πιο φασιστικό και παρακρατικό έχει να επιδείξει η Τουρκία στη Θράκη, τον τουρκομουφτή Ξάνθης Μέτε. Ο τέταρτος (Ιλχάν) μαζί με τον τουρκομουφτή Κομοτηνής Σερήφ. Ο πέμπτος (Καραγιουσούφ) παρέα κι αυτός με τον πρόξενο Σάρνιτς κλπ.
Ποιος όμως αφήνει τα περιθώρια να κάνει τέτοιο παιχνίδι μέσα στην πατρίδα μας μια ξένη κι εχθρική χώρα; Η κομματοκρατία μας. Και δεν μιλώ μόνο για τα 2 μεγάλα κόμματα αλλά για ΟΛΑ τα υπάρχοντα κόμματα, που δεν ορρωδούν προ ουδενός προκειμένου να αυξήσουν έστω και με «δανεικές» ψήφους την δύναμή τους. Τα είδαμε και στον «Καλλικράτη»: είδαμε τι έγινε στον Ίασμο, που παραδόθηκε στα προξενικά κυκλώματα, προκειμένου να μη χάσει το ΠαΣοΚ τον δήμο Κομοτηνής. Το είδαμε και στην ανάλογη περίσταση του δήμου Αβδήρων, αλλά και του Ευλάλου με την κοπτοραπτική που την καθοδηγούσε μόνο το κομματικό όφελος των τότε κυβερνώντων. Όπως λοιπόν ο κ. Πεταλωτής τότε παρέδωσε τους χριστιανούς κατοίκους του δήμου Ιάσμου στον κ. Καδή, έτσι και σήμερα παραδίδει τους ψηφοφόρους του στον κ. Χατζηοσμάν – ούτε να αποσυρθεί από το ψηφοδέλτιο τόλμησε! Αλλά κι αν το ΠαΣοΚ έχει την πρωτοκαθεδρία στις βρωμοδουλειές κατά του ελληνισμού στην περιοχή, ουδείς δείχνει να διέπεται από άλλη λογική. Τα αναφέραμε προηγουμένως.
Τι μας μένει εμάς ως πολίτες να κάνουμε; Να απαιτούμε με μεγαλύτερη επιμονή το κλείσιμο του τουρκικού Προξενείου Κομοτηνής. Να πάψουμε να πιστεύουμε τις ανοησίες της κυρίαρχης προπαγάνδας και της πολιτικής ορθότητας. Να ενημερωνόμαστε για όσα γίνονται σε βάρος της ασφάλειας του τόπου μας και δεν πολυακούγονται. Να αποδεσμευτούμε οριστικά από τα παρακμιακά κόμματα και το προσωπικό τους. Να ξυπνήσουμε από τον καταναλωτικό λήθαργο, έστω και με τη βοήθεια της κρίσης, και να ξαναθυμηθούμε ότι εδώ, στην ελληνική Θράκη, ζούμε ως Έλληνες – κι όποιος απεργάζεται σχέδια κατά της πατρίδας μας, πλειονοτικός ή μειονοτικός, δεν έχει θέση ανάμεσά μας».
Μετά το τέλος των τοποθετήσεων, οι τρεις ομιλητές απάντησαν σε αρκετές ερωτήσεις. Μεταξύ άλλων, τόνισαν πως ο σκοπός της συνέντευξης τύπου δεν ήταν καθόλου να υποδειχθεί στον ψηφοφόρο τι να ψηφίσει αλλά πως να μην ψηφίσει, δηλαδή πως να αποφύγει ως ελεύθερος πολίτης να ψηφίσει τους εντεταλμένους του προξενείου και όσους τόσα χρόνια υποθάλπουν αυτή την κατάσταση. Σε συγκεκριμένη μάλιστα ερώτηση που τους έγινε ανέφεραν πως η συνέντευξη τύπου δεν έχει καμία σχέση με την προτροπή του Ευριπίδη Στυλιανίδη για ψήφο σε χριστιανό, τον οποίο όπως ανέφεραν καταδικάζουν εξίσου με τους υπόλοιπους ως μνημονιακό. Είναι γνωστή άλλωστε η θέση του «Σπάρτακου» εναντίον των πρασινογάλαζων ολετήρων της χώρας γενικά, αλλά και των τοπικών εκπροσώπων τους ειδικότερα. Ο Ν.Δαπέργολας μάλιστα επισήμανε για μια ακόμη φορά τις τεράστιες ευθύνες και της ΝΔ στην εξέλιξη του μειονοτικού ζητήματος και την ανοχή της απέναντι στη δράση του Προξενείου, επανέλαβε μάλιστα την άποψη ότι ακόμη και το απολύτως απευκταίο – με βάση την κοινή λογική – σενάριο της εκλογής 3 τουρκοβουλευτών στη Ροδόπη θα μπορούσε να έχει κάποια θετικά, μήπως και λειτουργούσε ως ηλεκτροσόκ για τους υπνώττοντες και στην Αθήνα, αλλά βέβαια κυρίως στην ίδια τη Θράκη. «Μήπως και συνέλθουμε επιτέλους» ανέφερε χαρακτηριστικά. «Εκεί δυστυχώς μας κατάντησαν να συζητάμε τόσα χρόνια ψηφοθηρίας, ραγιαδισμού, φοβίας και απάθειας»…
του Σάββα Καλεντερίδη Δεν υπάρχει καμία χώρα του κόσμου που να επιτρέπει σε προξενική αρχή να ασκεί κρατική εξουσία στη δική της επικράτεια. Το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής, είναι εκεί και δικαιούται να επικυρώνει έγγραφα, πληρεξούσια, να δίνει θεωρήσεις εισόδου και να κάνει μεταφράσεις εγγράφων. Αυτά και τίποτε άλλο. Το ότι ασκεί κρατική εξουσία, λειτουργώντας στην ουσία σαν νομαρχία της Τουρκίας σε ελληνικό έδαφος, αποτελεί κατάφορη παραβίαση της συνθήκης της Βιέννης, αν δεν κάνω λάθος, με βάση την οποία ρυθμίζονται οι αρχές λειτουργείας των προξενικών αρχών.