Ο «Σπάρτακος», ο Γιώργος Πετρίδης και η…διαχείριση

Ανάμεσα στις ατέλειωτες, συχνά ανιαρές και κάποτε ιδιαίτερα κουραστικές συζητήσεις που λαμβάνουν χώρα στις συνεδριάσεις του δημοτικού συμβουλίου (ειδικά σε περιπτώσεις όπου διϋλίζεται ανηλεώς ο κώνωψ επί θεμάτων τεχνικών και διεκπεραιωτικών ή όταν π.χ. η παράταξη της κυρίας Φελίνας Καζάκου ξεσηκώνει το σύμπαν, κυριολεκτικά περί όνου σκιάς, στην απέλπιδα προσπάθειά της να υποδυθεί την…αντιπολίτευση), ευτυχώς δεν λείπουν ενίοτε και κάποιοι διάλογοι που ξυπνούν κάπως τα αίματα (με την καλή έννοια, αυτή τη φορά) και ίσως δίνουν αφορμή για κάποιους ευρύτερους προβληματισμούς.

Έναν τέτοιο σύντομο διάλογο ακούσαμε στην τελευταία συνεδρίαση της Δευτέρας 27/7/2015, όταν ο δήμαρχος της Κομοτηνής Γιώργος Πετρίδης, μιλώντας πάνω σε κάποιο από τα θέματα της ημερήσιας διάταξης, έκανε και μία αναφορά σε όσους επικρίνουν τη διοίκησή του ως απλά διαχειριστική. Και επειδή αυτό βεβαίως φωτογράφιζε σαφώς τον «Σπάρτακο» (εμείς πράγματι είμαστε εκείνοι που έχουμε πολλές φορές στο παρελθόν προβεί σε ανάλογες αιτιάσεις, εγκαλώντας τον για έλλειψη οράματος για την πόλη και φτάνοντας μέχρι και να πούμε – με προφανή βέβαια δόση υπερβολής – ότι η Κομοτηνή χρειάζεται δήμαρχο και όχι διαχειριστή…κοινοχρήστων πολυκατοικίας), ο επικεφαλής δημοτικός σύμβουλος της παράταξης Νεκτάριος Δαπέργολας αντέδρασε άμεσα, λέγοντας: «Επειδή προφανώς εμένα εννοείτε, διευκρινίζω για πολλοστή φορά ότι δεν θεωρώ καθόλου κακό πράγμα τη διαχείριση, με την προϋπόθεση όμως να μη μείνουμε μόνο σ’ αυτήν. Ένας δήμαρχος πρέπει σαφώς να είναι και καλός διαχειριστής των οικονομικών του δήμου, οφείλει όμως να είναι και πολύ περισσότερα πράγματα».

Αυτή η σύντομη στιχομυθία μάς θύμισε μοιραία και πάλι το γνωστό ερώτημα που έχουμε πολλές φορές στο παρελθόν απευθύνει. Και είναι ένα ερώτημα που παραμένει πάντοτε αμείλικτο: αρκεί για έναν δήμαρχο και για την παράταξή του το να ασκεί απλώς διαχείριση ή να προσπαθεί να περικόψει δαπάνες, να μπαλώσει τρύπες, να διευθετήσει χρέη; Αρκεί δηλαδή το να καταναλώνει το σύνολο σχεδόν της ενέργειάς του στο λεγόμενο «νοικοκύρεμα» των οικονομικών του δήμου,  ειδικά μάλιστα από τη στιγμή που η ασφυκτική πραγματικότητα και η δαμόκλειος σπάθη των μνημονίων και των επιτρόπων θα τον ανάγκαζαν ούτως ή άλλως να το πράξει;

Για μας λοιπόν – και το ξαναλέμε – είναι προφανές πως όχι. Φυσικά είναι γνωστό πως λεφτά δεν υπάρχουν και τα χρέη είναι τεράστια, επ’ αυτού ουδείς αντιλέγει. Εδώ όμως δεν μιλάμε για κάποιον απλό λογιστή, μιλάμε για τον δήμαρχο μιας μεγάλης πόλης. Και δεν θα κάνουμε βέβαια πάλι λόγο (όπως άλλοτε) για δημάρχους με…όραμα, γιατί κάτι τέτοιο είναι εντελώς μάταιο (καθότι τυγχάνει πασίδηλο εδώ και πολύ καιρό πλέον πως τα οράματα δεν είναι δυστυχώς και το πιο…δυνατό σημείο του Γιώργου Πετρίδη). Θυμίζουμε απλά πως πεντέμισυ χρόνια τώρα, το μόνο έργο που πραγματικά βλέπουμε να έχει πραγματοποιηθεί υπό τη δημαρχία του είναι ο περιβόητος ποδηλατόδρομος (με χρηματοδότηση ΕΣΠΑ) και αυτό μάλιστα είναι ένα έργο απολύτως δυσλειτουργικό, που η υλοποίησή του στη συγκεκριμένη χάραξη και τα κυκλοφοριακά προβλήματα που έχει προκαλέσει, ήδη έχουν δικαιώσει πανηγυρικά τον «Σπάρτακο» για την πολεμική την οποία είχε κάποτε ασκήσει. Τώρα τελευταία βλέπουμε να προχωράει επιτέλους (κι αφού πέρασε βέβαια από χίλια κύματα) και το όντως σημαντικό έργο αναστύλωσης και αξιοποίησης της Τσανακλείου (πάλι με χρηματοδότηση ΕΣΠΑ). Πλην όμως των παραπάνω, τι άλλο σκέφτεται ο δήμαρχος Πετρίδης για την πόλη του; Τι σκέφτεται για την αξιοποίηση του έμψυχου δυναμικού της, την ανάδειξη της ιστορίας και της κουλτούρας της, τη δημιουργία υποδομών που θα βοηθήσουν οικονομικά και κοινωνικά τους πολίτες της ενόψει και της συνεχώς κλιμακούμενης κρίσης;

Θα το επαναλάβουμε και πάλι: δεν χρειάζονται κατ’ ανάγκην πολλά χρήματα – και ενίοτε δεν χρειάζονται καν χρήματα. Υπάρχουν πραγματικά τόσα μικρά πράγματα που μπορούν να γίνουν, απλά και χρήσιμα, που θα βοηθήσουν τους συμπολίτες μας. Ιδέες χρειάζονται, εμπνεύσεις και μεράκι. Και φυσικά στη συνέχεια χρειάζεται και αποφασιστικότητα, για να υλοποιηθούν αυτές οι ιδέες. Τα έχουμε πει δεκάδες φορές κατά το άμεσο και απώτερο παρελθόν. Δυστυχώς όμως, όπως φαίνεται, πάντοτε εις ώτα μη βουλομένων (ή δυναμένων) συνιέναι. Και αυτός είναι ένας ακόμη λόγος (κι όχι φυσικά ο μοναδικός) που – χωρίς να παραγνωρίζουμε καθόλου την αξία και σημασία των…ναυαγοσωστικών προσπαθειών του Γιώργου Πετρίδη για τα οικονομικά του δήμου Κομοτηνής – συνεχίζουμε να θεωρούμε κατά τα λοιπά τη νυν δημοτική αρχή ανεπαρκέστατη και τραγικά αδύναμη να συμπορευθεί με τις προκλήσεις των καιρών. Πόσο δε μάλλον να χαράξει νέα μονοπάτια…

Αν σας άρεσε το άρθρο, γραφτείτε στην λίστα ενημέρωσης!

Κάντε το πρώτο σχόλιο

Υποβολή απάντησης

Η ηλ. διεύθυνσή σας δεν δημοσιεύεται.


*


Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.