ΝΕΑ ΒΑΥΑΡΟΚΡΑΤΙΑ

Ἐχθές στό δημοτικό συμβούλιο Κομοτηνῆς δόθηκε ἡ εὐκαιρία νά τά ποῦμε ἔξω ἀπό τά δόντια γιά τά κυβερνητικά σχέδια στήν Τοπική Αὐτοδιοίκηση:
Κυρίες καί κύριοι συνάδελφοι,
Θά ἀποσαφηνίσω ἐξαρχῆς τή θέση μας, τή θέση τοῦ ΣΠΑΡΤΑΚΟΥ, ἀπέναντι στό κυβερνητικό Σχέδιο Νόμου πού ἀφορᾶ τόν προτεινόμενο ἐκλογικό νόμο γιά τήν Τοπική Αὐτοδιοίκηση καί ἀμέσως μετά θά τήν τεκμηριώσω.
Αὐτό πού καλούμαστε νά συζητήσουμε δέν εἶναι μιά ἥσσονος σημασίας ἀλλαγή στά πράγματα τῶν δήμων ἀλλά μία ξεκάθαρη ἐπίθεση τῆς κομματοκρατίας στίς λιγοστές δυνατότητες πολιτικῆς ἔκφρασης πού ἔχουν ἀπομείνει στούς Ἕλληνες. Τό νομοσχέδιο αὐτό ἔρχεται ὄχι μόνο νά ἀνατρέψει τήν ὅποια πρόοδο σηματοδότησε τό ἀντίστοιχο τῆς Κυβέρνησης Σύριζα –ΑνΕλ ἀλλά καί νά μᾶς πάει πολύ πιό πίσω. Θά τό σύγκρινα μέ τήν καταστροφή τῶν ἑλληνικῶν κοινοτήτων ἀπό τούς Βαυαρούς ἀλλά δέν θέλω νά χαροῦν οἱ νῦν κρατοῦντες πού τούς συγκρίνω μέ τούς προγόνους τῶν ἐντολέων τους. Δέν ὑπερβάλω καθόλου. Κι ἄν οἱ Μάουρερ – Ἅρμανσμπεργκ νομοθέτησαν τήν διάλυση τῶν αἰώνιων ἑλληνικῶν κοινοτήτων ἐπιδιώκοντας τήν προσαρμογή τοῦ κοινοτικοῦ συστήματος στά δεδομένα τῆς ἀπόλυτης μοναρχίας, σήμερα οἱ Μητσοτάκης – Βορίδης νομοθετοῦν γιά νά προσαρμόσουν τήν ἐναπομείνασα Τοπική Αὐτοδιοίκηση στά δεδομένα τῆς ἀπόλυτης κομματοκρατίας.
Ὅσοι μέ κάποιον τρόπο ἐμπλεκόμαστε στά κοινά σέ τοπικό ἐπίπεδο ξέρουμε καλά τά προβλήματα τόσο τῆς ἀνάδειξης ὅσο καί τῆς λειτουργίας τῶν δήμων καί τῶν παλιῶν κοινοτήτων. Ποιό ἐπέλεξε ἡ κεντρική ἐξουσία νά «ρυθμίσει» νομοθετικά; Τό μοναδικό πού τήν ἐνδιαφέρει, νά μή χάσουν οἱ κατά τόπους ἐκλεκτοί της τόν ἔλεγχο τῶν πραγμάτων ἀπό ἐνοχλητικούς παρείσακτους, μή εὐθυγραμμιζόμενους μέ τά κελεύσματά της. Ἔτσι ὑποχρεώνουν τούς αὐριανούς συνδυασμούς νά κατεβάσουν πλήρη ψηφοδέλτια σέ ὅλες τίς κοινότητες, νά πληρώσουν παράβολα 60% ἀκριβότερα, νά ἀνταγωνιστοῦν στρατούς πού θά ἔχουν τήν δυνατότητα στελέχωσης κατά 120% καί 200% (!) πάνω ἀπό τό ἐλάχιστο ὅριο, νά κλείσουν τά ψηφοδέλτιά τους τρεισήμισυ μῆνες πρίν ἀνοίξουν οἱ κάλπες – μέσα στό κατακαλόκαιρο! Θά ἦταν πιό τίμιο νά μᾶς ποῦνε ὅτι ἄν δέν ἔχεις κομματική σφραγῖδα δέν δικαιοῦσαι νά μετέχεις, γιά νά τελειώνουμε.
Τό ἄλλο ἔγκλημα τοῦ νομοσχεδίου συντελεῖται σέ βάρος τῶν κοινοτήτων. Ὄχι μόνο καταργεῖται ἡ χωριστή κάλπη πού προέβλεπε ὁ ἰσχύων νόμος γιά τίς κοινότητες καί τίς ἐντάσσουν στό δημαρχιακό μαντρί ἀλλά καί τήν ἐκλογή τοῦ προέδρου τους τήν ἐξαρτᾶ ἀπό τήν ἐκλογή τοῦ δημάρχου! Ἀσχέτως λοιπόν τοῦ τί θά ψηφίζει ἡ κοινότητα, πρόεδρος θά ἀνακηρύσσεται ὅποιος πῆγε μέ τόν ὑποψήφιο δήμαρχο πού νίκησε. Παράλληλα, ἐπικαλοῦνται ὁρισμένοι τήν ἀδράνεια τῶν κοινοτήτων ὑπό τό σημερινό καθεστώς, ἐνῶ ξέρουν καλά ὅτι φταίει κυρίως τό θεσμικό πλαίσιο πού δέν εἶναι καθαρό, ὥστε νά δώσει ἁρμοδιότητες καί βασικά πόρους στούς προέδρους. Τώρα ἐρχόμαστε νά «λύσουμε» ἕνα πρόβλημα δημιουργώντας ἕνα πολύ μεγαλύτερο. Αὐτή εἶναι ἡ ἀπάντηση τῆς Κυβέρνησης στά χρονίζοντα θέματα τῆς ἑλληνικῆς ὑπαίθρου, ἡ ἀποψίλωσή της ἀπό κάθε θεσμική αὐτοδιοίκηση, χωρίς κἄν νά ζητηθεῖ ἡ γνώμη τοῦ Δικτύου Κοινοτήτων πρίν τή διαμόρφωση τοῦ νομοσχεδίου. Μ΄ αὐτά τά μυαλά (λέει ὅτι) προσδοκᾶ παραγωγική ἀνασυγκρότηση, ζωντάνεμα τῆς Περιφέρειας καί ἄλλα κούφια συνθήματα.
Τέλος, σημειώνω τήν δυνατότητα ἀνάδειξης δημάρχου μέ 43%, τό ὅριο τοῦ 3% γιά εἴσοδο στό δημοτικό συμβούλιο ἀλλά καί τήν ἐπιστροφή στήν δημαρχοκρατία, πράγματα πού μεταφέρουν στήν Τοπική Αὐτοδιοίκηση τίς ἀντιδημοκρατικές στρεβλώσεις τῆς κεντρικῆς πολιτικῆς σκηνῆς, στό ὄνομα τῆς «κυβερνησιμότητας». Ὑπάρχουν κι ἄλλες πτυχές στίς ὁποῖες δέν ἔχει νόημα νά ὑπεισέλθω καί νά χαθεῖ τό κεντρικό μήνυμα τῆς εἰσήγησής μου, ἄλλωστε καί στό σχετικό ψήφισμα τῆς ΚΕΔΕ καταγράφηκαν σωστές ἐπισημάνσεις ἀπό διαφορετικές παρατάξεις. Ἄν μέ τόν ἰσχύοντα νόμο δημιουργήθηκαν λειτουργικά προβλήματα ἔπρεπε νά γίνει σημειακή ἐπέμβαση πού θά τά ἔλυνε, ὄχι μία τέτοια καθεστωτική ἐπέλαση.
Ἐν κατακλεῖδι, ἀπορρίπτουμε τό ἄθλιο καθεστωτικό σκεπτικό πού διέπει τό νομοσχέδιο, ἐπικεντρώνοντας στίς δύο βασικές του στοχεύσεις: στήν ἀπάλειψη δυνητικῶν μή ἐλεγχόμενων ἀντιπάλων καί στήν ἐξαφάνιση τῆς στοιχειώδους αὐτονομίας τῶν κοινοτήτων. Ἀξίζει νά θυμίσω ἐδῶ τό ποιός ἀποκλείει ποιόν: ἡ κυβέρνηση τῆς Νέας Δημοκρατίας, ἑνός κόμματος πού ἐνῶ χρηματοδοτεῖται ἀφειδῶς ἀπό τό κράτος, δηλαδή ἀπό ἐμᾶς, χρωστάει περί τά 309.000.000 εὐρώ πού πῆρε ἀπό κρατικές τράπεζες καί οὐδείς γνωρίζει ἄν πληρώνει τά χρέη του ἤ ἄν θά τά ἐξοφλήσει ποτέ. Σέ παρόμοια κατάσταση εἶναι καί τό πράσινο alter ego του μέ 254.000.000, τά στοιχεῖα εἶναι ἀπό περσινή εὐρωπαϊκή ἔρευνα, μέ τρίτο κόμμα πανευρωπαϊκά τό γερμανικό SPD μέ …48.000.000! Κι ἀφήνω κατά μέρος τά ἄλλα ταμεῖα, τύπου Siemens, λέω μόνο γιά τά ἐπίσημα. Αὐτοί εἶναι λοιπόν πού θέλουν νά ἐλέγξουν καί πάλι τόν ἐκλογικό χάρτη τῆς Τοπικῆς Αὐτοδιοίκησης, σύμφωνα μέ τά συμφέροντά τους πού τά βαφτίζουν «κυβερνησιμότητα». Ὡς Παράταξη Πολιτῶν ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ καλοῦμε κάθε ἔντιμη φωνή τῆς Αὐτοδιοίκησης στήν πιό ξεκάθαρη καταγγελία τους.