Για το ιστορικό κέντρο της Κομοτηνής

Ο «ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ» είναι επί της αρχής και σε γενικές γραμμές σύμφωνος για την ανάδειξη της ιστορικής φυσιογνωμίας της Κομοτηνής, στα πλαίσια της Στρατηγικής Βιώσιμης Αστικής Ανάπτυξης 2016-2020. Καταθέσαμε στο Δημοτικό Συμβούλιο της 9/9/2016 κάποιες σκέψεις, θέσεις που λίγο πολύ είχαμε διατυπώσει και στο παρελθόν, τόσο εν είδει απολογισμού, όσο και για να συμβάλουμε στις προτάσεις που θα κατατεθούν στα άλλα παρόμοια προγράμματα που θα ακολουθήσουν (ΕΣΠΑ, ΟΧΕ Εγνατία, LEADER…).

Μιλάμε λοιπόν για μία πρόθεση παρέμβασης στο ιστορικό κέντρο της πόλης, ή για την ακρίβεια σε 4 διακριτά του σημεία. Συμφωνούμε τόσο με τις διαπιστώσεις της πρότασης για την σημερινή κατάσταση, όσο και με την ρεαλιστική στόχευση για ανάδειξη της Κομοτηνής σε διοικητική, εκπαιδευτική και πολιτιστική πρωτεύουσα της Περιφέρειας. Έχουμε, ωστόσο, και 5 + 1 συγκεκριμένες παρατηρήσεις που τις καταθέτουμε συνοπτικά.

1)           Η συνεκτικότητα της πρότασης χωλαίνει όταν δίπλα στην συντήρηση – ανάδειξη τριών πολιτιστικών μνημείων της βυζαντινής / μεταβυζαντινής εποχής, προστίθενται κάποιες εργασίες ενεργειακής αναβάθμισης στην …δημοτική αγορά. Η ενδεχόμενη αναγκαιότητα των εργασιών αυτών και η οριακή επαφή της αγοράς με τον υπόλοιπο χώρο παρέμβασης δεν αποκαθιστά την απαραίτητη συνοχή. Καταλαβαίνουμε ότι αυτή είναι η μόνη παρέμβαση που αφορά ειδικά τον Δήμο (κι όχι την Εφορεία Αρχαιοτήτων ή την Μητρόπολη) αλλά δεν παύει να ηχεί παράφωνα.

2)           Πολύ σωστά όσα αναφέρονται για το ιστορικό κέντρο, τα μνημεία του και τη σημασία του. Όμως πάλι επεμβαίνουμε σημειακά: Φρούριο – Παναγία – Ιμαρέτ, εκεί όπου άλλοι φορείς έχουν την ευθύνη (και τις μελέτες). Τι συμβαίνει όμως ακριβώς δίπλα στα πολύ σημαντικά αυτά μνημεία και ανάμεσά τους; Έχει κάποιο σχέδιο παρέμβασης η δημοτική Αρχή ώστε να αποκτήσει η συνολική περιοχή μια ενιαία μορφή; Πουθενά δεν αναφέρεται κάτι τέτοιο. Είχαμε πριν ενάμιση χρόνο καταθέσει μία πρόταση για αρχιτεκτονικό διαγωνισμό ιδεών, αναφορικά με τον οδικό άξονα Ορφέως-Δημοκρίτου, που οδηγεί ακριβώς τον επισκέπτη της πόλης στην καρδιά του ιστορικού μας κέντρου. Παρά την αποδοχή της εκ μέρους του δημάρχου, έγινε μόνο μία συνάντηση με υπηρεσιακούς παράγοντες και ύστερα έμεινε στα αζήτητα, παρότι προσκομίσαμε υλικό έτοιμο προς χρήση από την Τεχνική Υπηρεσία. Πότε θα προχωρήσει το σχέδιο εκείνο; Κι αν έτσι αντιμετωπίζουμε το (αντι)αισθητικό πρόβλημα της βασικότερης αρτηρίας της πόλης, τι προσδοκούμε και για το ιστορικό της κέντρο;

3)           Μας βρίσκει απολύτως σύμφωνους η αφετηριακή θέση πως το βυζαντινό φρούριο είναι το παλαιότερο και σημαντικότερο μνημείο της πόλης. Και θα προσθέταμε ότι αποτελεί και την μήτρα που γέννησε την πόλη αυτή. Επαναφέρουμε λοιπόν την πρότασή μας για καθιέρωση ενός νέου σήματος του Δήμου Κομοτηνής, με αφορμή το συγκεκριμένο μνημείο και την εξελισσόμενη ανάδειξή του αλλά και την διαδικασία του city branding όπου θα χρειαστεί λογότυπο. Όπως είναι προφανές ο εν χρήσει σήμερα Θράκας Ιππέας δεν έχει καμμία σχέση με την πόλη μας – και αφήνουμε στην άκρη την επιστημονική συζήτηση για την ελληνικότητα των αρχαίων θρακικών φύλων. Η πόλη μας έχει συγκεκριμένη, υλική και διατηρημένη ρίζα στο παρελθόν, το βυζαντινό φρούριο, και δεν χρειάζεται αλλότριες μυθικές αναφορές. Για το πόσο προσφέρεται το φρούριο ως σύμβολο μιας φιλόξενης και ασφαλούς πόλης, που στο παρελθόν λειτούργησε ως καταφύγιο τόσων διαφορετικών πληθυσμών, δεν θα επαναλάβουμε όσα έχουμε ξαναπεί.

4)           Βασική και αυτονόητη προτεραιότητα στην πρόταση διαβάζουμε την ανάδειξη των μουσείων της πόλης. Εκεί με ικανοποίηση διαπιστώσαμε την εξέχουσα θέση του Μουσείου Καραθεοδωρή, το οποίο αποτελώντας πραγματικά ένα σημαντικό πολιτιστικό κεφάλαιο για τον τόπο μας θα πάρει θέση στην ανακαινιζόμενη Τσανάκλειο και θα τερματιστούν τα βάσανά του (δηλαδή του κ. Λιπορδέζη στον οποίον πρωτίστως το οφείλουμε). Όμως η πόλη μας έχει την τύχη να διαθέτει και δεύτερο ξεχωριστό Μουσείο, επίσης μοναδικό για την Ελλάδα: αναφέρομαι στο Μουσείο Καλαθοπλεκτικής του Αντώνη Λιάπη, που σήμερα στεγάζεται σε ιδιόκτητο χώρο στο Θρυλόριο. Είναι ένα εκπληκτικό μουσείο, μια απόδειξη του τι μπορεί να δημιουργήσει η αγάπη και η θέληση ενός και μόνου ανθρώπου. Αν όμως η ιδιωτική πρωτοβουλία φτάσει στα όριά της, εκεί ο Δήμος πρέπει να της δώσει νέους ορίζοντες, απολαμβάνοντας και ο ίδιος τα παραγόμενα οφέλη. Θέλω να πω πως δεν γίνεται να αναφερόμαστε στο συγκεκριμένο Μουσείο σαν να πρόκειται για κάτι σύνηθες και δεν μπορούμε να το εγκαταλείπουμε στην αφάνεια. Δυστυχώς ως πόλη έχουμε ήδη βεβαρυμένο «ποινικό μητρώο», με την ντροπή του Ιδρύματος Παπανικολάου. Ο Δήμος οφείλει να εξασφαλίσει στο Μουσείο Καλαθοπλεκτικής μια κατάλληλη στέγη, ει δυνατόν μέσα στο ιστορικό κέντρο, και η δυναμική που θα αναπτυχθεί θα μας το ανταποδώσει πολλαπλάσια.

5)           Επειδή γίνεται κατά κόρον χρήση των λέξεων πολιτισμός, αναβάθμιση, ποιότητα ζωής κτλ, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι όλα αυτά έχουν νόημα μόνο αν αναφέρονται στον τρόπο ζωής και στην καθημερινότητά μας, όχι σε κάποια φρου φρου και φω μπιζού. Για να πετύχουμε κάτι που θα αφορά πράγματι τη ζωή των ανθρώπων πρέπει να επέμβουμε και στην παιδεία. Πώς θα πείσεις κάποιον που έχει ένα οικόπεδο πάνω στην κεντρική πλατεία παρατημένο, βρώμικο και απερίφρακτο, που λειτουργεί οιονεί ως …αποχωρητήριο των ξενύχτηδων, να το συμμαζέψει; Πώς να πείσεις κάποιον που εγκατέλειψε το παλιό, απαξιωμένο ακίνητό του σε πολυσύχναστο σημείο του αστικού ιστού και αυτό κατάντησε σκουπιδότοπος, να το φροντίσει; Χρειαζόμαστε όλοι ένα νέο βλέμμα στο δομημένο περιβάλλον μας κι αυτό μαθαίνεται ιδίως από τα σχολικά χρόνια. Ποια εκπαιδευτικά προγράμματα έχει προγραμματίσει ο Δήμος για τα σχολεία της πόλης πάνω σε θέματα αστικής ανάπτυξης και βιώσιμης πόλης; Ποιες εκστρατείες ενημέρωσης έχει αναλάβει για τους δημότες και ποια κίνητρα τους έχει δώσει για αλλαγή της στάσης τους απέναντι στο δομημένο περιβάλλον; Χωρίς αυτά δεν έχουμε καμμία ελπίδα ανάπτυξης.

6)           Κι ένα τελευταίο, έλασσον μα σημειολογικά σημαντικό: ας λείψουν οι ιδεολογικές βρωμίτσες από ένα κείμενο κατά βάσιν τεχνικό. Τι είναι αυτό στη σελίδα 94, πως «η έννοια της πολυπολιτισμικότητας σήμερα βάλλεται και αμφισβητείται από ρεύματα φονταμενταλισμού, ολοκληρωτισμού και άρνησης της διαφορετικότητας»; Έλεος, δηλαδή, με την πολιτική ορθότητα και με τα καθεστωτικά παραμύθια! Ο ίδιος ο εμπνευστής της πολυπολιτισμικότητας, ο Ρόμπερτ Πάτναμ, την έχει από 15ετίας αποκηρύξει, κι εμείς ακόμη της ανάβουμε καντήλι! Και στη σελίδα 37, εκεί όπου αναφέρεται το Μουσείο Καλαθοπλεκτικής, έχει αντιγραφεί ένα κείμενο του μουσείου για τις καλαθοπλεκτικές παραδόσεις που εκπροσωπούνται στη συλλογή αλλά στην 4η σειρά από πάνω λείπει η λέξη «Πομάκων». Παρακαλώ να προστεθεί άμεσα η λέξη που απαλείφθηκε ώστε να βγαίνει και νόημα, δεν θα μας κάνει «ντα» κανένας Πρόξενος.

 

  • H πρόταση κατατέθηκε από τον Κώστα Καραΐσκο
Αν σας άρεσε το άρθρο, γραφτείτε στην λίστα ενημέρωσης!

Κάντε το πρώτο σχόλιο

Υποβολή απάντησης

Η ηλ. διεύθυνσή σας δεν δημοσιεύεται.


*


Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.