Για μιαν ακόμη φορά στο Δημοτικό Συμβούλιο ένα θέμα σοβαρό και κρίσιμο για το σύνολο της τοπικής κοινωνίας πήγε να περάσει αφυδατωμένο και με τρόπο διαδικαστικό, κάτι που μόνο χάρη στην παρέμβαση του ΣΠΑΡΤΑΚΟΥ αποτράπηκε. Ήρθε λοιπόν προς συζήτηση το θέμα του Νοσοκομείου της πόλης, σχεδόν από υποχρέωση, λόγω των κινητοποιήσεων των εργαζομένων του. Ποια ήταν η στάση της διοίκησης του Δήμου και των παρατάξεων; Μας διένειμαν ένα κείμενο για συζήτηση και πιθανή υιοθέτηση, χωρίς κανείς να το ρίξει μια ματιά. Γιατί το λέμε αυτό; Μα γιατί σε ένα ειδικά σημείο διατυπωνόταν αίτημα απολύτως εξωπραγματικό και κανείς δεν το διαπίστωσε! Χώρια ότι πουθενά δεν έβρισκες την παραμικρή αξίωση επιτυχούς διεκδίκησης, με την πιθανή εξαίρεση του (απαραίτητου) νέου Νοσοκομείου… Τοποθετήθηκαν – υπέρ, φυσικά – οι επικεφαλής των άλλων παρατάξεων (Φ. Καζάκου, Ε. Λαφτσή), με λογίδρια τηλεοπτικής κοπής που βρίσκεις τρία στον παρά, κι όλα πήγαιναν “ρολόι” για πανηγυρικό “ΝΑΙ”, μέχρι πού πήρε τον λόγο ο Κώστας Καραΐσκος.
Ο σύμβουλος του ΣΠΑΡΤΑΚΟΥ επεσήμανε το άτοπο της υιοθετημένης διεκδίκησης και την συνακόλουθη βεβαιότητα της απόρριψής του, ακόμη και για λόγους τυπικούς, από κάθε αρμόδιο. Σημείωσε το λαϊκίστικο πνεύμα των συνδικαλιστικών διατυπώσεων (για πλήρη κι επαρκή χρηματοδότηση, καμμία συγχώνευση κλινικών / τμημάτων, κτλ…) τη στιγμή που όλα καταρρέουν σε συνθήκες Τρίτου Μνημονίου και θύμισε ότι η συρρίκνωση του νοσηλευτικού προσωπικού δεν είναι και τόσο νέο φαινόμενο (βλ. και τις αθρόες μετακινήσεις προς το διοικητικό προσωπικό, οι τελευταίες σχετικά πρόσφατες). Εν ολίγοις δήλωσε ότι το υπό συζήτηση κείμενο δεν μπορεί να αποτελεί βάση διαλόγου για ψήφισμα του δημοτικού συμβουλίου. Αυτό που χρειαζόμαστε, είπε ο Κ. Καραΐσκος, είναι μια μελέτη που θα αποτυπώνει την σημερινή πραγματικότητα και τις πραγματικές ανάγκες και δυνατότητες. Με βάση την μελέτη αυτή θα μπορούν να οριστούν οι άμεσες προτεραιότητες και οι συλλογικές διεκδικήσεις. Δεν μπορεί λοιπόν σήμερα, που ακόμη και η πρωτοβάθμια περίθαλψη στη Ροδόπη χωλαίνει απελπιστικά – παράδειγμα το κρίσιμο Τμήμα Επειγόντων – να ζητάμε λ.χ. πλήρη στελέχωση σε κλινικές που ποτέ δεν ευδοκίμησαν και το έργο των οποίων – είτε μας αρέσει είτε όχι – καλύπτεται ικανοποιητικά από το Νοσοκομείο Αλεξανδρουπόλεως. Πρώτα περπατάς και μετά τρέχεις.
Καταλήγοντας είπε πως το ενδιαφέρον (και) της νέας Κυβέρνησης για τα νοσοκομεία αποτυπώνεται στον τρόπο με τον οποίο ετοιμάζεται να επιλέξει τους νέους διοικητές τους: με την γνωστή κομματική μεζούρα. Όταν βλέπεις το σύστημα Υγείας σαν λάφυρο της εκλογικής σου επικράτησης, τι πραγματικά σοβαρό μπορεί να κάνεις; Εννοείται ότι αυτή τη νύξη ΚΑΝΕΝΑΣ μέσα στην αίθουσα δεν την …άκουσε ώστε να απαντήσει, αφού κανενός αυτί δεν χάιδεψε. Στο τέλος πήρε τον λόγο ο δήμαρχος, μάζεψε το πράγμα με μια νέα, γενικόλογη διατύπωση, κι από δω πάνε κι άλλοι. Την βγάλαμε την υποχρέωση.
Υποβολή απάντησης